



Úr vítahring fátæktar:
Að mennta fólk og samfélag til velferðar
Í febrúar árið 1980 jókst fólksfjöldi Borganess þar sem ég bjó til þriggja ára aldurs og þó svo að ég telji mig vera Borgnesing þá aldist ég mest megnis upp í Garðabæ, þar sem ég lauk allri minni grunnskólagöngu. Eftir grunnskóla fluttist ég til Afríku þar sem ég sem gekk í skóla og hélt á vit nýrra ævintýra. Eftir heimkomu lauk ég stúdentsprófi af náttúrufræðibraut í Fjölbrautaskólanum í Garðabæ árið 2001. Þremur sonum og eiginmanni ríkari hóf ég svo nám mitt við uppeldis- og menntunarfræðibraut árið 2010, þar sem það er fjölbreytt og gefur marga möguleika á frekara námi. Stefnan er tekin á frekara nám í þróunarfræði og næringarfræði.
Erindi ráðstefnunnar er unnið út frá lokaverkefni mínu í uppeldis- og menntunarfræði til BA-prófs. Um er að ræða rannsóknarritgerð um hvernig menntun getur eflt fátækt fólk og fátækt samfélag til velmegunar og farið er í að skilgreina hugtakið fátækt samfélag og hvernig má draga línu á milli fátæktar og velmegunar. Áhrif fátæktar á einstaklinga með tilliti til þroska þeirra í uppvexti, uppeldishlutverk foreldra, heilsufar fjölskyldna og fjölskyldulífið allt er skoðað. Einnig hvað felst í samfélagslegri tilveru einstaklingsins og hvernig efling samfélagsins styður við velferð hans og öfugt. Skoðað er hvernig menntun í heilsulæsi getur eflt einstaklinga til sjálfstrausts og upplýsts vals á lífsstíl. Menntun við erfiðar aðstæður fátæktar er skoðað og hvernig það eflir einstaklinga, fjölskyldur og samfélagið í heild. Í lokin eru ályktanir dregnar um með hvaða hætti utanaðkomandi aðilar geta best orðið að liði við að auka velferð í fátæku samfélagi í gegnum menntunarstarf.
Katla Gunnarsdóttir
Leiðbeinandi: Gunnlaugur Sigurðsson