Ég er fædd árið 1988 og alin upp í Reykjavík. Eftir að ég útskrifaðist úr menntaskóla hóf ég nám í sálfræði og kláraði þar eitt og hálft ár. Ég var ekki alveg að finna mig þar svo ég ákvað að skipta yfir í uppeldis- og menntunarfræði og sé sko alls ekki eftir því. Mér finnst námið mjög áhugavert og það býður upp á marga möguleika. Ég efast ekki um að námið muni nýtast mér bæði í starfi og með litlu dóttur mína sem fæddist í janúar á þessu ári.

 

Rannsóknarritgerðin mín fjallar um sjálfsmynd barna og hvernig hún mótast í samskiptum við umhverfið. Sjálfsmyndin felur í sér það sem við álítum um okkur sjálf, það sem við notum til að skilgreina okkur og hvaða tilfinningu við höfum fyrir okkur sjálfum. Foreldrar hafa mikil áhrif á mótunina og er sjálfsmyndin að hluta til endurspeglun á því viðmóti sem börnin fá frá þeim. Sjálfsmyndin hefur áhrif á nær allar hliðar lífs okkar. Góð sjálfsmynd hefur jákvæða fylgni við hamingju, velgengni og góð félagsleg tengsl, á meðan slæm sjálfsmynd getur leitt af sér vanlíðan, þunglyndi og áhættuhegðun. Í ljósi þess skiptir miklu að foreldar leggi áherslu á að efla og styrkja sjálfsmynd barna sinna. Mikilvægt er að þeir hlúi að hæfni barna sinna í samskiptum ásamt því að þeir tileinki sér góða samskiptahætti og séu góð fyrirmynd hvað það varðar. Uppeldisaðferðir þeirra ráða einnig miklu um það hvernig sjálfsmynd barnið þróar með sér, til að mynda eru börn sem alast upp við leiðandi uppeldi best sett hvað varðar sterka sjálfsmynd, sjálfstæði, sjálfstraust og samskipti.