Ég er fæddist þann 14.júli árið 1988. Ég ólst upp í Breiðholti og eftir grunnskólagöngu hóf ég nám við Menntaskólann í Kópavogi á félagsfræðibraut og lauk þar námi vorið 2009.Ég bý núna í kópavogi ásamt unnusta mínum Atla Fjalari Larsen og strákunum okkar tveimur. Ég hóf nám í uppeldis- og menntunarfræði haustið 2012, en fyrir það hafði ég lokið einu ári i grunnskólakennarafræðum. Ég alltaf haft áhuga á börnum en ég fann grunnskólafræði höfðaði ekki til mín og skipti yfir í uppeldis- og menntunarfræði sem ég sé ekki eftir að hafa gert, enda hefur mér fundst námið afar skemmtilegt og fróðlegt . I gegnum námið hef ég einnig kynnst frábæru fólki.

 

Ritgerðin mín fjallar um kynlíf ungmenna og áhrif foreldra á kynhegðun barna sinna. Unglingsárin spanna gróflega aldursbilið 10-21 árs, eða frá byrjun kynþroskaskeiðs til fullmótaðrar kynveru. Í vestrænni menningu er engin einstök athöfn sem markar skilin milli barns og fullorðins, heldur er það áralangt ferli. Þegar unglingur byrjar að stunda kynlíf snemma á lífsleiðinni, stundar kynlíf án getnaðarvarna eða á marga rekkjunauta er það skilgreint sem áhættusamt kynlíf, enda getur eitt af ofantöldu haft neikvæðar afleiðingar. Hér á landi er að auki há tíðni kynsjúkdómasmita og ótímabærra þungana meðal ungmenna og er kynheilbrigði þeirra því stofnað í hættu. Kynhegðun unglinga mótast af umhverfinu, vinahópnum og foreldrum og er talið að foreldrar séu meðal helstu áhrifavalda. Samskipti foreldra við börn sín og uppeldishættir þeirra hafa áhrif á kynhegðun barna sinna og hafa mótandi áhrif á viðhorf þeirra til kynlífs. Foreldrar sem hafa opin samskipti um kynlíf og eru staðfastir gagnvart börnum sínum draga úr líkum þess að börn þeirra byrji snemma að stunda kynlíf eða stundi áhættusama kynhegðun.