


Ég er fædd 6. júlí 1984. Er alin upp í Reykjavík og bý enn í Reykjavík ásamt kærastanum mínum Bjarna Má og litlu dóttur okkar henni Sóley Birtu. Haustið 2011 hóf ég nám við Uppeldis og menntunarfræði og hef ég aldrei séð eftir þeirri ákvörðun að hefja það nám. Ég hef alltaf vitað að ég sé góður hlustandi og úrráðagóð og því hefur alltaf blundað í mér að fara í kennaranám. En eftir að hafa skoðað fleiri námsleiðir þá fann ég það út að Náms og starfsráðgjöf eiga betur við mig og hef ég reynt að stefna í þá átt.
Efni ritgerðarinnar minnar er um einelti. Sem þolandi eineltis þá hefur ýmislegt brunnið á mér og ég því ákvað ég að rannsaka langtímaáhrif sem einelti kann að hafa á þolendur sem urðu fyrir einelti á grunnskólaárum og hvort sú upplifun hafi áhrif á líf þeirra á fullorðinsárum. Notaðist ég við lífssögurannsóknir sem felst í því að taka viðtöl við einstaklinga og fá að vita hver þeirra upplifun, þeirra tilfinningar voru á ákveðnum atburðum í lífi þeirra. Ég tók viðtöl við tvær konur og voru frásagnir þeirra sláandi líkar en þó gjörólíkar í senn. Einelti hefur slæm áhrif á þá sem verða fyrir því og í flestum tilfellum bera þolendur þess merki langt fram í fullorðinsár. Einelti hefur ýmsar birtingamyndir en þó fjalla ég aðallega um beint og óbeint einelti. Þar sem leitast var eftir svara um hver áhrifin á þolendur eineltis eru, voru skoðaðar rannsóknir sem fjalla um langtímaáhrif eineltis og þar kom í ljós að þolendur eineltis upplifa lang flestir þunglyndi, kvíða og lágt sjálfsmat. Í lok gagnagreininga kom í ljós að báðir viðmælendur mínir bera með sér þann skaða að þær eru þunglyndar, með mikinn kvíða og mjög lágt sjálfsmat.

Jórunn Ingólfsdóttir
Leiðbeinandi: Eyrún María Rúnarsdóttir