top of page

Hver eru viðbrögð grasrótarinnar við klámvæðingu og skorti á kynfræðslu?

Ég er fædd 11. júlí 1991 og er að austan, en bý í Kópavogi. Ég gekk í Snælandsskóla og Salaskóla í Kópavogi, og fór svo á félagsfræðibraut í Kvennaskólanum í Reykjavík. Eftir stúdentinn fór ég í uppeldis- og menntunarfræði með kynjafræði sem aukagrein þar sem mér þótti spennandi að geta blandað þessu saman. Ég sá líka fram á að hafa fjölbreytta möguleika á áframhaldandi námi og starfi. Í haust hafði ég hugsað mér að fara í master í kynjafræði og yogakennara nám samhliða.

 

Skortur á rannsóknum á nauðgunum í samböndum unglinga þótti mér afar aðkallandi, og ég var því búin að velja mér rannsóknarefni snemma í náminu. Í fyrstu stóð til að taka viðtöl við brotaþola og fá innsýn í reynslu þeirra en ég hef ákveðið að fresta því, nýta þetta verkefni í að kortleggja stöðu mála og gera stærri og viðameiri rannsókn í framhaldsnáminu. Rannsóknin er eigindleg og tekin voru viðtöl við þrjá meðlimi úr grasrótarhópum sem staðið hafa að kynfræðsluefni handa unglingum. Auk þess var tekið viðtal við eina starfskonu frá Stígamótum. Niðurstöður rannsóknarinnar benda til þess að ekki sé skýrt tekið fram í Aðalnámskrá grunnskóla hvernig haga skuli kynfræðslu og því séu skilaboð til kennara um kynfræðslu afar óskýr. Viðmælendur töldu allir að góð og viðamikil kynfræðsla væri nauðsynlegt mótvægi við þá klámvæddu menningu sem unglingar lifa við í dag. Einnig kom fram að hálfgert gap væri til staðar þegar kæmi að skilgreiningum og viðhorfum til nauðganna í samböndum unglinga.

Rannveig Ágústa Guðjónsdóttir

Leiðbeinandi: Gyða Margrét Pétursdóttir

  • Twitter Clean
  • Facebook Clean

© 2014 Ráðstefna

bottom of page